Zabytki

PRACE KONSERWATORSKO-RESTAURATORSKIE XVII i XVIII-WIECZNYCH TRUMIEN I SARKOFAGÓW Z ZABYTKOWEJ KAPLICY W GARCZEGORZU Z DOFINANSOWANIEM

Pomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków oraz Powiat Lęborski dofinansują I etap prac konserwatorsko-restauratorskich XVII i XVIII-wiecznych trumien i sarkofagów z zabytkowej kaplicy w Sołectwie Garczegorze. Prace wykonane zostaną zgodnie z „Programem prac konserwatorskich przy wyposażeniu funeralnej kaplicy grobowej położonej w Garczegorzu, gm. Nowa Wieś Lęborska”, opracowanym przez dr Marka Kołyszko z Instytutu Archeologii UMK w Toruniu, rzeczoznawcy Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu w zakresie konserwacji zabytków archeologicznych.

BOGATA HISTORIA ZABYTKU
Po wstępnej inwentaryzacji zawartości kaplicy w 2018 roku w obecności przedstawiciela Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków oraz pracowników Muzeum w Lęborku stwierdzono, iż w jej wnętrzu znajduje się ok. 4 drewnianych trumien i sarkofagów osób dorosłych oraz 1 dziecka datowanych od II poł. XVII w. do k. XVIII w. Trumny w większości zawierają zmumifikowane szczątki ludzkie. Zachowały się także elementy obić, tkanin oraz obuwia. Na niektórych z nich znajdują się okucia trumienne: cynowe i mosiężne oraz napisy funeralne, z których wynika, że w grobowcu pochowano członków rodziny Bollen, w tym Ferdinanda Heinricha Bollen - właściciela dóbr Barłomina, landrata lęborskiego i prawdopodobnie jego córki. Trumny są zdobione. Najcenniejsze elementy zabezpieczone zostały przez Muzeum w Lęborku. W rodzinnym grobowcu znalazła się również kamienna płyta nagrobna. Elementy z wnętrza kaplicy tegoroczną decyzją Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Gdańsku, Delegatury w Słupsku zostały wpisane do rejestru zabytków ruchomych i stanowią cenne uzupełnienie dla zabytkowego budynku.

DOCELOWA EKSPOZYCJA
Tegoroczne zadanie to dopiero początek prac nad zabytkiem. Docelowo planowane jest odrestaurowanie całego zabytkowego obiektu, a także ekspozycja kaplicy dla zwiedzających. Pozwoli to utrwalić historię wsi i regionu dla przyszłych pokoleń. Zabytek znacznie wzbogaci wiedzę o historii miejscowości, Gminy Nowa Wieś Lęborska i Ziemi Lęborskiej, szczególnie wśród lokalnej społeczności, pełniąc ważną rolę nośnika historii i tradycji oraz wzmacniając lokalną i regionalną tożsamość.

WARTOŚĆ PRAC
Szacowany koszt przeprowadzenia I etapu prac to ok. 54 tys. zł (w tym: 24 tys. zł to środki własne gminy, i 2 x 15 tys. zł dofinansowanie ze Starostwa Powiatu Lęborskiego i Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków).

UG NWL, 10.05.2021 r.


Zabytki na terenie gminy Nowa Wieś Lęborska są ewidencjonowane w:

1) Rejestrze zabytków nieruchomych - na podstawie decyzji administracyjnej Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków jest wpisanych 6 obiektów zlokalizowanych na terenie gminy:
1. Kościół filialny p.w. Najświętszego Serca Jezusowego w Chocielewku.
2. Kościół parafialny p.w. Św. Marii Magdaleny w Garczegorzu.
3. Kaplica grobowa w Garczegorzu.
4. Kościół filialny p.w. Św. Józefa w Janowicach.
5. Dwór w Leśnicach.
6. Kościół filialny p.w. Św. Stanisława Kostki w Lubowidzu.

2) Rejestrze zabytków ruchomych – wpisanych jest 20 obiektów stanowiących wyposażenie kościoła w Chocielewku:
1. Malowidło na stropie.
2. Malowidło na stropie empory.
3. Chrzcielnica.
4. Ławki.
5. Chór muzyczny.
6. Witraż „Duch Święty”.
7. Witraż Św. Jerzy.
8. Witraż „Ecce Home”.
9. Witraż „Hełm”.
10. Witraż „Anioł Stróż”.
11. Witraż „Baranek Boży”.
12. Witraż z listkami.
13. Dwa witraże z herbami.
14. Witraże z krzyżami z liśćmi dębu.
15. Mozaika z krzyżem żołnierskim w arkadach.
16. Dzwon „Marie”.
17. Dzwon „Leonie”.
18. Dzwon „Dorothea”.
19. Postument z herbem.
20. Prospekt organowy.

3) Rejestrze zabytków archeologicznych - ochroną poprzez wpis do rejestru, na podstawie decyzji administracyjnej Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków objęto 6 obiektów archeologicznych:
1. Cmentarzysko z epoki żelaza i późnego okresu lateńskiego w Czarnówku.
2. Cmentarzysko kultury pomorskiej w Czarnówku (nr 1).
3. Cmentarzysko kultury pomorskiej w Czarnówku (nr 2).
4. Cmentarzysko, osada kultury pomorskiej w Garczegorzu.
5. Grodzisko okresu wczesnośredniowiecznego w Krępie Kaszubskiej.
6. Grodzisko okresu wczesnośredniowiecznego w Nowej Wsi Lęborskiej.

Charakterystyka i rozmieszczenie zabytków na obszarze gminy Nowa Wieś Lęborska

Zabytki nieruchome:

Kościół filialny p.w. Najświętszego Serca Jezusowego w Chocielewku, wpisany do rejestru zabytków decyzją nr PSOZ-I-5340/25/97 z dnia 10.07.1997 r., poz. rej. A-1635.

Usytuowany jest w zachodniej części wsi, ok. 300 m na południe od głównej drogi wiejskiej i zabudowań, na wzgórzu otoczonym lasem. Do kościoła prowadzi brukowana droga. Teren kościelny otoczony jest ogrodzeniem z metalowej siatki na cementowej podmurówce. Powstanie obiektu datowane na okres 1922-1926 r.
Jest to kościół – pomnik zbudowany z inspiracji marszałka polnego Augusta von Mackensena, poświęcony mieszkańcom wsi, żołnierzom poległym w czasie I Wojny Światowej. Wybudowany został na planie prostokąta z zamkniętym trójbocznym, węższym prezbiterium. Od wschodu, przy prezbiterium znajduje się prostokątna zakrystia, poprzedzona przedsionkiem. Wnętrze wyposażone jest w empory po stronie północno-zachodniej i północno-wschodniej. Bryła kościoła jest zwarta, z wtopioną w korpus wieżą. Budynek nakryty jest dachem dwuspadowym pokryty blachą z powiekowymi oknami, wieża zwieńczona ośmiobocznym hełmem. Kościół murowany z kamienia, zakrystia z cegły i kamienia. Ściany wieży w ostatniej kondygnacji szachulcowej – wypełnienia z cegły, otynkowane. Strop drewniany, belkowy z podsufitką z desek. Posadzka z kwadratowych płytek kamiennych, w zakrystii podłoga „biała”. Schody zewnętrzne kamienne jednobiegowe, wewnętrzne drewniane, zabiegowe. Drzwi zewnętrzne drewniane, jednoskrzydłowe. Okna metalowe, krosnowe, trzypoziomowe, jednodzielne, nieuchylne, z przeszkleniem witrażowym.

Kościół wyposażony jest w instalację elektryczną i c.o.
1. Ilość otworów drzwiowych drewnianych - 3,
1) drzwi wejściowe zewnętrzne - główne - 2,
2) drzwi do zakrystii zewnętrzne - po tej samej stronie co drzwi główne – 1.
2. Ilość otworów okiennych o stolarce drewnianej - 18:
1) Okna z witrażami - 14,
2) Okna bez witraży - 4.
3. Wysokość wieży do hełmu - 16,56 m,
4. Wysokość korpusu głównego do kalenicy - 14,84 m,
5. Wysokość gzymsu (do poziomu rynny) – 4,94 m,
6. Wysokość dachu zakrystii do kalenicy - 11,72 m,
7. Wysokość gzymsu prezbiterium (do poziomu rynny) – 7,60 m.

Kościół parafialny p.w. Św. Marii Magdaleny w Garczegorzu, wpisany do rejestru zabytków decyzją nr SOZ/D-I-5340/9/2000 z dnia 13.12.2000 r., poz. rej. A-1720.

Kościół powstały w 1897 r. w stylu neogotyckim położony w centrum wsi, po północnej stronie głównej drogi biegnącej z zachodu na wschód. Posesja kościelna na planie prostokąta, otoczona od strony drogi i od wschodu współczesnym ogrodzeniem w formie metalowych ram z ukośnymi prętami, od strony drogi na kamiennej podmurówce i ceglanych słupkach. Od północy i zachodu ogrodzony siatką.
Kościół murowany z cegły – wątek krzyżowy, na fundamentach ceglanych z okładziną kamienną. Nad nawą główną odkryta więźba dachowa, nad nawą boczną strop drewniany, belkowy, z podsufitką z desek, pochyły. Nad prezbiterium sklepienie ceramiczne, krzyżowo-żebrowe. Nad kruchtą w I kondygnacji wieży strop ceramiczny, odcinkowy na belkach stalowych, otynkowany. W zakrystii strop drewniany, belkowy, otynkowany z podsufitką.
W kruchcie przy zakrystii strop drewniany, powała z desek. Więźba dachowa drewniana, wieszarowa. Dach pokryty jest dachówką ceramiczną, karpiówką układaną podwójnie w „koronkę”. Na wieży i prezbiterium Blacha cynkowana. Schody zewnętrzne granitowe, 1-biegowe. Schody wewnętrzne na emporę, granitowe, zabiegowe z żeliwną poręczą. Schody na wieżę drewniane, zabiegowe, policzkowe z drewnianą balustradą. Posadzka z płytek kamiennych, w prezbiterium podest z desek a w zakrystii podłoga z desek. Drzwi zewnętrzne i wewnętrzne drewniane. Okna metalowe, nieuchylne, szklone na ołów. Kościół I-kondygnacyjny z niższą zakrystią, kruchtą i klatką schodową zbudowany jest na planie prostokąta z węższym prostokątnym prezbiterium. W południowo-wschodnim narożniku korpusu III-kondygnacyjna wieża na planie prostokąta, poprzedzona od południa gankiem. Do wieży od wschodu przylega klatka schodowa. Przy prezbiterium od wschodu prostokątna zakrystia z węższą kruchtą od wschodu. Kościół dwunawowy nakryty dwuspadowym dachem. Kościół wyposażony jest w instalację elektryczną.

1. Ilość otworów drzwiowych drewnianych - 3:
1) drzwi wejściowe zewnętrzne - 2,
2) drzwi do zakrystii zewnętrzne - 1.
2. Ilość otworów okiennych o stolarce drewnianej - 14:
1) Okna z witrażami -13,
2) Okna bez witraży - 16.
3. Wysokość wieży do hełmu - 25 m,
4. Wysokość korpusu głównego do kalenicy - 16 m,
5. Wysokość gzymsu (do poziomu rynny) - 8 m,
6. Wysokość gzymsu prezbiterium (do poziomu rynny) - 8,5 m.

Kaplica grobowa w Garczegorzu

Kaplica cmentarna wraz z otoczeniem (dawny Cmentarz) z XVIII w., wpisana do rejestru zabytków decyzją nr KL II-5340/3/90 z dnia 14.09.1990 r., poz. rej. A-1324.

1. Ilość otworów drzwiowych - brak
2. Ilość otworów okiennych - brak
3. Wysokość korpusu głównego do kalenicy - 5,2 m
5. Wysokość gzymsu (do poziomu rynny) – 2,6 m
6. Wysokość dachu do kalenicy - 2,6 m

Kościół filialny p.w. Św. Józefa w Janowicach

Pochodzi z 2 połowy XIX w., wpisany do rejestru zabytków decyzją nr PSOZ-I-5340/18/98 z dnia 08.06.1998 r., poz. rej. A-1664.

Wybudowany w 1882 roku kościół usytuowany jest we wschodniej części wsi, przy zbiegu głównej drogi wiejskiej i drogi bocznej prowadzącej do Wicka. Kościół murowany z cegły na kamiennych fundamentach. Bryła rozczłonkowana. Kościół I-kondygnacyjny z III-kondygnacyjną wieżą oraz niższymi zakrystiami i klatkami schodowymi. Kościół nakryty dachem z łupek 2-spadowym, prezbiterium 5-spadowym. Wieża nakryta 8-bocznym hełmem. Zakrystie i klatki schodowe nakryte dachami 3-spadowymi. Więźba dachowa drewniana płatwiowo-kleszczowa. Posadzka w nawie lastrico, pod ławkami z desek. W prezbiterium z płytek kamiennych, w kruchcie i dawnych zakrystiach posadzka cementowa. W klatkach schodowych posadzka z cegieł ułożonych na płask. Schody zewnętrzne granitowe 1-biegowe kilkustopniowe, schody wewnętrzne drewniane, kręte, oparte na cementowym słupie. Drzwi zewnętrzne i wewnętrzne drewniane. Okna metalowe krosnowe, jednodzielne nieuchylne, szklone na ołów. Kościół został zbudowany na planie prostokąta z węższym prostokątnym prezbiterium od pd.-wschodu zamknięty trzecim bokiem. Od północnego-zachodu wieża na planie kwadratu, przy której od północy i południa zamknięte trzecim bokiem znajdują się klatki schodowe. Kościół 1 nawowy z emporą muzyczną od pn.-zachodu. W zachodnim narożniku nawy współcześnie wybudowana zakrystia na planie prostokąta. Wejście główne od północnego-zachodu w wieży. Wejścia boczne do dawnych zakrystii od północy i południowego wschodu. Kościół wyposażony jest w instalację elektryczną.

1. Ilość otworów drzwiowych drewnianych - 3:
1) drzwi wejściowe zewnętrzne - główne w – 1
2) drzwi do zakrystii zewnętrzne - 2
2. Ilość otworów okiennych - 26:
1) Okna z witrażami - 25
2) Okna bez witraży - 1
3. Wysokość wieży do hełmu - 20,5 m
4. Wysokość gzymsu (do poziomu rynny) - 8,7 m
5. Wysokość dachu zakrystii do kalenicy - 13,5 m

Dwór w Leśnicach

Dwór z połowy XIX w., wpisany do rejestru zabytków decyzją nr KL.IV/KZ/2/55/61 z dnia 12.12.1961 r., poz. rej. A-269.

Usytuowany na zachód od drogi Lębork – Słupsk, której odnoga łączy w linii prostej z dworem. Pierwotnie dwór był jednokondygnacyjny, wzniesiony prawdopodobnie w połowie XVIII w. W 1840 r. dobudowano piętro i boczne oficyny oraz przykryto całość czterospadowym dachem. Na osi stanął ganek, a od strony parku taras. Obecnie dwór założony jest na rzucie podkowy, z dziedzińcem od wschodu. Murowany z cegły, otynkowany, stropy betonowe, płaskie. Skrzydło środkowe piętrowe, podpiwniczone, skrzydła boczne parterowe, częściowo podpiwniczone. Dach partii środkowej czterospadowy natomiast skrzydeł bocznych dwuspadowy z naczółkami. Wszystkie dachy kryte dachówką ceramiczną. Część centralna, piętrowa, układem pomieszczeń nawiązuje do baroku, elewacje natomiast mają cechy neoklasycystyczne. Boczne oficyny są budynkami bezstylowymi, parterowymi. Schody wewnętrzne drewniane, zewnętrzne kamienne. Drzwi zewnętrzne skrzydła środkowego dwuskrzydłowe, pozostałe jednoskrzydłowe. Okna dwuskrzydłowe. Przy dworze znajduje się 4 hektarowy park. Dwór wyposażony jest w instalację elektryczną i grzewczą. Obecnie dwór jest współwłasnością osób prywatnych i gminy.

Ilość otworów drzwiowych drewnianych - 6
1. Ilość otworów okiennych - 65:
1) Okna o stolarce drewnianej - 57
2) Otwory doświetlające hall wejściowy - 8
2. Wysokość dachu do krawędzi kalenicy - 12 m
3. Wysokość do gzymsu (do poziomu rynny) - 7

Kościół filialny p.w. Św. Stanisława Kostki w Lubowidzu

Wybudowany w 1909 roku, wpisany do rejestru zabytków decyzją nr SOZ/D-I-5340/3/2000 z dnia 29.06.2000 r., poz. rej. A-1710.

Kościół położony jest w południowo-zachodniej części wsi, po zachodniej stronie drogi biegnącej z północnego-wschodu na południowy zachód, ok. 45 m od skrzyżowania z drogą prowadzącą do miejscowości Mosty. Posesja kościelna na którą prowadzi secesyjna, kuta bramka jest ogrodzona siatką. W najbliższym sąsiedztwie od południa przedszkole i świetlica wiejska, od północy warzywnik, po drugiej stronie drogi budynki mieszkalne. Kościół 1-nawowy na planie prostokąta z kwadratową wieżą od południowego wschodu i prostokątnym węższym prezbiterium od północnego zachodu, murowany z cegły – wątek krzyżowy, na fundamentach ceglanych, obłożonych ciosami kamiennymi. Od północnego wschodu do prezbiterium przylega zakrystia na planie prostokąta. Ściany ostatniej kondygnacji wieży o konstrukcji ryglowej – wypełnienia z cegły, otynkowane. Ściany wewnętrzne pomalowane białą farbą emulsyjną. Prezbiterium i ściana nawy przy prezbiterium wyłożone współcześnie drewnianą boazerią. W zakrystii boazeria z płyt pilśniowych. Nad nawą sklepienie pozorne z desek, kolebkowe. Nad prezbiterium sklepienie ceramiczne. W kruchcie i zakrystii belkowe z otynkowaną podsufitką. Więźba dachowa drewniana, wieszarowa. Korpus kościoła nakryty 2-spadowym dachem, wieża 4-bocznym hełmem. Prezbiterium nakryte odrębnym dachem 2-spadowym, zakrystia pulpitowym. Pokrycie dachowe nad nawą i prezbiterium – dachówka cementowa, zakładkowa. Na wieży kościoła dachówka ceramiczna, karpiówka. Posadzka w kuchcie i nawie z kwadratowych, karbowanych płytek terakotowych. Pod ławkami w nawie podłoga z cegły układanej na płask. W prezbiterium i zakrystii podłoga z desek. Schody zewnętrzne 1-biegowe z lastriko, schody wewnętrzne drewniane, policzkowe, zabiegowe z drewnianą balustradą. Drzwi zewnętrzne główne i boczne do zakrystii drewniane 1-skrzydłowe. Drzwi wewnętrzne drewniane 1-skrzydłowe. Okna metalowe, 1-dzielne, 1-poziomowe nieuchylne. Środkowe okno w prezbiterium metalowe, 1-dzielne, 3-poziomowe, witrażowe. Kościół wyposażony jest w instalację elektryczną.

1. Ilość otworów drzwiowych drewnianych - 2:
1) drzwi wejściowe zewnętrzne główne - 1
2) drzwi do zakrystii zewnętrzne - 1
2. Ilość otworów okiennych - 19:
1) Okna z witrażami - 19
3. Wysokość wieży do hełmu - 14 m
4. Wysokość korpusu głównego do kalenicy - 11 m
5. Wysokość gzymsu (do poziomu rynny) - 5,5 m
6. Wysokość dachu - 5,5 m

Zabytki ruchome:

Zinwentaryzowane obiekty wpisane do rejestru zabytków ruchomych prowadzonego przez Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków znajdują się na wyposażeniu jednego kościoła filialnego p.w. Najświętszego Serca Jezusowego w Chocielewku. Zbiór obejmuje 20 obiektów:

1) Malowidło na stropie, tempera, deska, dł. ok.10,3 m, szer. 9 m.
2) Malowidło na stropie empory, tempera, deska, dł. ok.10,3 m, wys. 1,6 m.
3) Chrzcielnica, drewno polichromowane, wys. 112,5 cm, szer. 84,5 cm.
4) Ławki, drewno, wys. 105 cm, szer. 505 cm, 21 szt.
5) Chór muzyczny i empora, drewno polichromowane, 9m *1,7 m, 8,6 m *2,8 m.
6) Witraż „Duch Święty”, szer. 68 cm.
7) Witraż Św. Jerzy, wys. ok. 250 cm, szer. 67 cm.
8) Witraż „Ecce Home”, wys. ok. 250 cm, szer. 67 cm.
9) Witraż „Hełm”, wys. ok. 250 cm, szer. 67 cm, 2 szt.
10) Witraż „Anioł Stróż”, wys. ok. 250 cm, szer. 67 cm.
11) Witraż „Baranek Boży”, wys. ok. 250 cm, szer. 67 cm.
12) Witraż z listkami, wys. ok. 110 cm, szer. 59 cm.
13) Dwa witraże z herbami, wys. ok. 110 cm, szer. 59 cm.
14) Witraże z krzyżami z liśćmi dębu, wys. ok. 270 cm, szer. 88 cm, 4 szt.
15) Mozaika z krzyżem żołnierskim w arkadach,
16) Dzwon „Marie”, żeliwo, odlew, wys. 83 cm, szer. 90 cm.
17) Dzwon „Leonie”, odlew, wys. 60 cm, szer. 81 cm.
18) Dzwon „Dorothea”, odlew, wys. 83 cm, szer. 110 cm.
19) Postument z herbem, szt. kamień, wys. 97 cm, szer. 34 cm.
20) Prospekt organowy, drew. snyc., wys. 385 cm, szer. 300 cm.

Zabytki archeologiczne:

W granicach administracyjnych gminy Nowa Wieś Lęborska występuje sześć stanowisk archeologicznych wpisanych do Rejestru Zabytków Archeologicznych, na terenie miejscowości Czarnówko 3 stanowiska archeologiczne, 1 w miejscowości Garczegorze, 1 w miejscowości Krępa Kaszubska oraz 1 w miejscowości Nowa Wieś Lęborska:

1) Cmentarzysko w Czarnówku występujące pod Nr rej. A-a-102/215/AG. Stanowisko archeologiczne to cmentarzysko z epoki żelaza i późnego okresu lateńskiego o nr stanowiska AZP 7-35/97. Cmentarzysko zlokalizowane jest na terenie nieużytków i łąk z przeznaczeniem na zabudowę siedliskową. W chwili obecnej cmentarzysko nie jest zagrożone działalnością gospodarczą człowieka. Cmentarzysko nie wymaga żadnych prac konserwatorskich.

2) Cmentarzysko w Czarnówku występujące pod Nr rej. A-a-103/216/AG. Stanowisko archeologiczne to cmentarzysko kultury pomorskiej o nr stanowiska AZP 7-35/93. Cmentarzysko zlokalizowane jest na terenie nieużytków i łąk z przeznaczeniem na zabudowę siedliskową. W chwili obecnej cmentarzysko nie jest zagrożone działalnością gospodarczą człowieka. Cmentarzysko nie wymaga żadnych prac konserwatorskich.

3) Cmentarzysko w Czarnówku występujące pod Nr rej. A-a-104/217/AG. Stanowisko archeologiczne to cmentarzysko kultury pomorskiej o nr stanowiska AZP 7-35/94. Cmentarzysko zlokalizowane jest na terenie nieużytków i łąk z przeznaczeniem na zabudowę siedliskową. W chwili obecnej cmentarzysko nie jest zagrożone działalnością gospodarczą człowieka. Cmentarzysko nie wymaga żadnych prac konserwatorskich. Cmentarzyska w Czarnówku są przebadane archeologicznie i zamknięte.

4) Cmentarzysko w Garczegorzu (VII – II w p.n.e.) występujące pod Nr rej. A-a-101/214/AG. Stanowisko archeologiczne to cmentarzysko, osada kultury pomorskiej o nr stanowiska AZP 6-35/81. Cmentarzysko zlokalizowane jest na płn. wsch. od miejscowości Garczegorze, na terenie lasu, przy drodze gruntowej prowadzącej z Garczegorza do Obliwic. W chwili obecnej cmentarzysko nie jest zagrożone działalnością gospodarczą człowieka. Cmentarzysko nie wymaga żadnych prac konserwatorskich.

5) Grodzisko w Krępie Kaszubskiej występujące pod Nr rej. A-a-100/131/AG. Stanowisko archeologiczne grodzisko okresu wczesnośredniowiecznego o nr stanowiska AZP 6-35/2. Grodzisko zlokalizowane jest na zachód od miejscowości terenie gęstego lasu. W chwili obecnej grodzisko nie jest zagrożone działalnością gospodarczą człowieka. Grodzisko nie wymaga żadnych prac konserwatorskich.

6) Grodzisko w Nowej Wsi Lęborskiej występujące pod Nr rej. A-a-99/98/AG. Stanowisko archeologiczne to grodzisko okresu wczesnośredniowiecznego o nr stanowiska AZP 7-35/121. Grodzisko zlokalizowane jest na terenach rolnych, przy drodze prowadzącej do wysypiska w Czarnówku. W chwili obecnej grodzisko nie jest zagrożone działalnością gospodarczą człowieka. Grodzisko nie wymaga żadnych prac konserwatorskich.